Idealna sylwetka, kojarzona w szczególności z płaskim brzuchem jest celem, który pragniemy osiągnąć na różnych etapach swojego życia. Kto z nas nie marzy o płaskim brzuchu? Ile podejmowaliśmy prób, aby w końcu zapracować na wspaniale wyglądający brzuch?

Ciało dziecka w okresie niemowlęcym jest bardzo wrażliwe i czułe na wszelkie „manipulacje”, które są na nim wykonywane. Podnoszenie i odkładanie maleństwa do łóżeczka, noszenie, przewijanie, ubieranie i rozbieranie, karmienie – wszystkie te czynności wykonywane są wielokrotnie w ciągu każdego dnia. Zostawiają one „ślad sensoryczny” na maleńkim ciele, ponieważ dotyk i równowaga to podstawowe zmysły, z pomocą, których dziecko poznaje świat w pierwszych miesiącach życia. Zatem istotne jest, aby wykonywane były one pewnie, spokojnie i łagodnie. Niestety w stresie, pośpiechu lub codziennej rutynie łatwo o tym zapomnieć. Rodzice często wykonują te czynności w sposób dla nich wygodny i z pozoru prosty. Nie zdają sobie sprawy z tego, że ich ruchy każdego dnia wpływają na dojrzewający układ nerwowy ich pociechy. Warto jednak poświęcić tym czynnościom trochę czasu i uwagi.

Letnie wakacje to piękny czas dla dzieci. Warto wykorzystać go m.in. na kontakt dziecka z przyrodą. Miejskie parki to tylko namiastka tego, co czeka nas na łonie tej bardziej dzikiej natury. Każda wyprawa do lasu może być wydarzeniem pełnym wrażeń i wspomnień, jeśli tylko wyczulimy nasze zmysły. Będzie to też doskonały trening uważności dla dziecka. Oczywiście poziom przekazywanych treści musimy dopasować do wieku dziecka i powinniśmy również zwracać uwagę, czy dziecko jest zainteresowane tym, co chcemy mu przekazać. Najlepiej po prostu ‚pójść za dzieckiem’. Jedno będzie zafascynowane zwierzętami, inne roślinami, jeszcze inne będzie ciekawe wszystkiego, a jeszcze inne będzie chciało spożytkować swoją energię i po prostu pobiegać. To też ma swoje plusy, bo powietrze w lesie jest o wiele zdrowsze niż w mieście. I nawet w takiej sytuacji możemy wyczulić dziecko na to, by zanadto nie krzyczało, bo las to dom dla wielu istot, które – jak każdy w swoim domu – chcą się czuć bezpiecznie, a hałas je płoszy.

Wstawanie z łóżka to jedna z tych codziennych czynności, którą wykonuje niemal każdy, dzień po dniu, przez całe swoje życie. Większość z nas zrywa sie na proste nogi albo na dźwięk płaczącego potomka albo, kiedy ten etap mamy już za sobą, na dźwięk budzika. Codziennie przyczyniamy się tym samym do mikrourazów i przeciążeń, które mogą w przyszłości przypomnieć nam o sobie kontuzją lub bólem.

Wielu rodziców z niecierpliwością wyczekuje kolejnych umiejętności ruchowych dziecka. Zaczytując się w tak dostępnych obecnie tabelach rozwojowych (o różnym niestety poziomie merytorycznym) oczekują zdobycia przez maleństwo kolejnych kamieni milowych w bardzo konkretnych terminach. Z „pomocą” przychodzą również życzliwi znajomi i rodzina zasypując rodziców pytaniami: „Zaczął się już obracać?”, „Siedzi już samodzielnie?”, „Potrafi już chodzić?”.